05 januari 2024

Voor onze Thubble.Community gaan we regelmatig in gesprek met mensen die anderen inspireren om actief aan de slag te gaan met mentale gezondheid. Dit keer loopt Jelle Hoving (Community Marketeer) een dagje mee met bergbeklimmer, boulderaar en mentale gezondheid enthousiast Marte Beens

Luister naar de bijbehorende podcast


 

Metafoor voor het leven

Volgens Marte is klimmen de perfecte metafoor voor het leven. Bij klimmen draait het om het vinden van de juiste flow, het balanceren tussen inspanning en ontspanning. Het is een kwestie van vol vertrouwen en overtuiging ergens voor durven te gaan, en weten wanneer je juist bewust een stapje terug moet nemen - om zo al je opties te heroverwegen en je route te verfijnen. 

Marte op de berg

Het bekende pad

Veel aspecten van ons leven, zoals onze carrière, mentale gezondheid, en netwerk zijn mooi te vergelijken met een klimroute. Mensen pakken het liefst het pad dat ze goed kennen en aankunnen. Maar op deze manier blijf je altijd hetzelfde zien, ontmoet je dezelfde mensen, en zijn nieuwe ervaringen schaars. 

marte 1

Stretch Zone Verkennen

Daardoor loop je nieuwe kansen mis. Je blijft namelijk hangen in je ‘comfortzone’. Maar net daarbuiten zit juist een mooi gebied, namelijk jouw ‘stretchzone’, de plek waar er zoveel potentie is om te groeien. Nieuwe routes, ervaringen, en avonturen die je kunt gaan ontdekken. En ver daarbuiten heeft iedereen zijn of haar 'panic zone'. Dat is de plek waar je nog niet klaar voor bent.

“Ik wil mensen, en mezelf, motiveren om hun eigen stretchzone te ontdekken. Zowel fysiek als mentaal. Ik probeer een beweging op gang te zetten. En dat doe ik middels klimmen. Aldus Marte. Het is ook niet verrassend dat er sinds kort opleidingen zijn ontstaan zoals: Klimmen in Therapie.

Aan de slag met boulderen

Ik spreek met Marte af bij Boulderhal Roest in Zwolle. Ik ga een dagje boulderen. Ik heb het nog nooit gedaan, maar ik heb er heel veel zin in.  Voordat we gaan klimmen neemt ze mij even apart om in gesprek te gaan over mijn persoonlijke doelen. Zowel fysiek als mentaal. Waar ligt je ‘Stretch Zone’?

Ik ben enigszins sceptisch. Ik zag wel voor me dat klimmen een fijne uitlaatklep zou kunnen zijn, zoals elke sport. Maar hoe het mij mentaal uit mijn comfortzone zou halen snapte ik nog niet helemaal.

Mijn eigen mentale stretchzone

Van tevoren heb ik wel nagedacht over mijn mentale stretchzone. Waar heb ik last van als het moeilijk wordt? Zelf heb ik de neiging om hoge verwachtingen te stellen over hoe ik bij anderen wil overkomen. Als ik angstig of boos ben. Dan ben ik daar best wel streng over naar mezelf. “Je moet stabiel overkomen” zeg ik dan. Of: “Stel je niet aan”. Die emoties geef ik weinig ruimte. Wat er natuurlijk voor zorgt dat ze erger worden. Of opgekropt raken.

Mezelf beter leren kennen

Dit hoort er natuurlijk ook gewoon bij. Iedereen herkent dit wel in meer of minder mate. Het hoort bij het leven. Het hindert mijn dagelijks leven niet. Maar ruimte voor verbetering, en een gezondere relatie met mezelf, is er voor mijn gevoel wel. 

De eerste klim

Na ons eerste gesprek kwamen we meteen in actie. Marte introduceerde mij tot de basisprincipes van boulderen, demonstreerde valtechnieken, en leidde me naar de eerste klimroute. Ik vond het fantastisch en verrassend simpel (tot nu toe), wat mijn interesse wekte voor een grotere uitdaging. Die uitdaging werd al snel gepresenteerd: een schuine muur die vanuit een gehurkte houding beklommen moest worden. Ik was vastberaden om het in één keer goed te doen. Ondanks dat het lukte, merkte ik dat mijn ademhaling behoorlijk versnelde.

Neem je tijd

Marte stelde voor dat ik de route opnieuw zou beklimmen, maar deze keer met de focus op mijn ademhaling en zintuigen, om zo volledig in het moment te zijn. Deze subtiele verschuiving - het bewust nemen van een pauze en mezelf eraan herinneren dat het oké is om de tijd te nemen - had een wonderbaarlijk effect. Toen ik de route opnieuw klom, deed ik dat met veel meer controle. Dit kwam doordat ik mijn aandacht verlegde van het 'willen presteren' naar het 'aanwezig' zijn in het moment.

Geef jezelf de ruimte

Toen ik weer beneden stond, besefte ik dat de nervositeit die ik ervoer tijdens mijn eerste klim ook vaak terugkeert in bepaalde dagelijkse situaties, zoals bij het geven van presentaties op het werk. Mijn aandacht richt zich dan vooral op de angst, met de gedachte dat anderen dit niet mogen merken.

Dit vind ik soms jammer, omdat ik me liever op de inhoud wil concentreren en vertrouwen wil hebben in mezelf. Maar door het gevoel even toe te laten, een pauze in te lassen, diep adem te halen en me te focussen op mijn zintuigen, geef ik mezelf de tijd om die mentale omschakeling te maken.

Eerste echte uitdaging

Na elke route die ik succesvol had geklommen groeide mijn zelfvertrouwen. Toen ik bij mijn eerste echte grote uitdaging kwam, zag een andere klimmer mij twijfelend de route analyseren. Hij vroeg me of ik behoefte had aan wat uitleg, en deed de route voor.“Je moet met behulp van een “knee bar” jezelf omhoog zwaaien.” Ongevraagd kreeg ik het advies aangereikt. Dit was weer zo’n mooi moment waarbij ik realiseerde hoe krachtig het is om de hulp van mensen om je heen in te schakelen. In m’n eentje was ik daar dus nooit achter gekomen. 

Zoek de grens op

Tijdens de pauze neemt Marte me even apart. Ik moet van haar aangeven welke routes in mijn comfortzone liggen, welke daarbuiten (stretch zone), en welke in mijn panic zone. Na de pauze moet ik namelijk vooral routes beklimmen die in mijn stretch zone liggen.

Alleen… ik had al mijn kracht al gebruikt tijdens het eerste gedeelte. De routes in mijn stretch zone lukte niet, want mijn armen waren te zwaar. Wat ik echt heel jammer vond, maar het was niet anders. 

Marte wees me erop dat het met ons brein, onze mentale capaciteit, eigenlijk net zo is. Een spier die is verzuurt voel je goed. Maar bij je brein is dat wat lastiger. Die kun je aardig lang doorpushen voordat er ongemakken ontstaan. Ik vond het prachtig hoe ze me liet inzien dat als iets niet lukt, het niet per se aan onze vaardigheden ligt. Maar dat je ook bewust moet stilstaan of je reserves, je energie, wel aanwezig genoeg is.

Conclusie

Het idee van de stretchzone ga ik zowel in de boulderhal als in het echte leven meer gebruiken. Even bewust stilstaan waar je staat, waar je groei ligt, dat deed echt meer met me dan ik dacht.

Het klimmen met Marte liet me ook het volgende realiseren: Wat als je nou net zoals mij aan de slag wilt met jezelf. Behoefte hebt iemand aan iemand, die je fysiek en mentaal uitdaagt om je grenzen te verleggen. Om jezelf beter te leren kennen.

Niet meteen in de ggz, of met een zelfhulpboek, maar interactief en fysiek. Dan is dit een super mooie en inspirerende manier om daarmee aan de slag te gaan. Het klimmen met Marte heeft me laten inzien dat je doelgericht je zelfvertrouwen kunt vergroten. Als je weet waar je grens ligt, kun je ook bewust je intentie en energie richten op hetgeen wat je wilt behalen.

marte 3

Disclaimer: Onafhankelijkheid en Doel van Onze Content

Thubble is een zelfstandige GGZ instelling. Onze blogs en artikelen zijn puur informatief en inspirerend van aard en bevatten geen promotionele inhoud. De persoonlijke verhalen en ervaringen die we delen, zijn subjectief en bedoeld om bewustzijn en begrip te vergroten.

Wij benadrukken dat onze content geen vervanging is voor professionele mentale hulp. Voor gespecialiseerde mentale ondersteuning raden wij aan om contact op te nemen met je huisarts of erkende zorgprofessional. Zij kunnen je begeleiden naar de passende zorg die nodig is.

Thubble staat voor het delen van kennis en ervaringen, maar wij onderstrepen het belang van professionele begeleiding voor een gezonde geest.