Laura haalde geen energie meer uit dingen. Een potje voetbal kijken, afspreken met vriendinnen, naar haar werk gaan. Zaken waar ze normaliter allemaal energie van kreeg, waren allemaal te veel.

“Op een gegeven moment ging ik me steeds meer afsluiten van mijn sociale contacten. Ik sprak steeds minder af met vriendinnen. Problemen van anderen kon ik er voor m'n gevoel namelijk niet meer bij hebben. Daarnaast genoot ik niet meer van hobby’s zoals ik dat eerder deed. De oorzaak: ik maakte eigenlijk nooit tijd vrij voor mezelf. Daarnaast was ik op veel fronten heel perfectionistisch. Na de komst van mijn zoontje merkte ik zelf eigenlijk pas voor het eerst op dat alles te veel werd.

Op gegeven moment voelde elke dag als een sleur. Dat ging een tijdje nog goed. Totdat ik op een dag naar mijn werk ging en in huilen uitbarstte. Toen dacht ik: ik kan dit niet meer. De koek was volledig op.”
 

Laura ging op zoek naar passende zorg. Ze kwam via de huisarts bij de praktijkondersteuner terecht, die haar doorverwees naar Thubble.

"Omdat ik een kind heb, is het voor mij niet handig dat ik elke week ergens heen moet. Daarom vond ik het aanbod van Thubble gelijk interessant. De behandelingen kun je prettig vanuit huis doen.

Ik was al bekend met de GGZ. Ik heb eerder een behandeling gevolgd.  Maar de behandeling bij Thubble was wel echt anders. Het was best intens. Vooral de eerste paar weken. Ik werd namelijk echt met m’n neus op de feiten gedrukt. Met name tijdens het maken van modules (opdrachten). 

Maar je kunt gelukkig te allen tijde contact opnemen met je behandelaar. Zij reageerde altijd vrijwel direct. Dus op het moment dat ik vastliep bij het maken van een opdracht, dan kon ik eigenlijk meteen verder met haar input."

"In de eerste week had ik een intakegesprek, op basis daarvan werd ik gekoppeld aan een behandelaar. Vervolgens heb ik samen met haar gekeken naar waar ik tegen aanliep in mijn leven. Toen hebben we samen gekeken wat ik bovenaan m’n lijstje zou zetten van zaken waarmee ik aan de slag wilde gaan. 

Er werd vooral aan mij gevraagd om zelf te achterhalen wat m’n problemen waren. En waarmee ik aan de slag wou gaan. Mijn problemen en eventuele oplossingen werden dus echt vanuit mijn perspectief benaderd. Dat was heel erg fijn. In plaats van dat je alleen vanuit een psycholoog te horen krijgt waarmee je aan de slag moet.

Tijdens de behandeling werd me ook vaak gevraagd wat ik van de behandeling vond, of het anders moest, of ik het te zwaar vond, of ik de modules nog bij me vond passen. Dat was echt een hele fijne manier van werken."

Ik vond in het begin het maken van de opdrachten wel erg veel. Van een dagboek bijhouden, tot het invullen van modules. De manier waarop je door de modules heen gaat is gelukkig wel heel duidelijk. Er zijn allerlei filmpjes die de modules goed uitleggen.

Vervolgens krijg je aan het eind van elk hoofdstuk een aantal vragen die je moet beantwoorden. Daar krijg je weer feedback op van je behandelaar, zodat je weer verder kan met het volgende hoofdstuk. Vervolgens bespreek je dan je antwoorden en ervaringen weer tijdens je eerstvolgende sessie. 

Wat fijn is dat je de feedback je ook altijd weer terug kunt kijken. Ik heb de pagina’s bijvoorbeeld opgeslagen onder m’n favorieten. Zo kan ik, elke keer als ik het weer nodig heb, even kijken naar wat ik ook alweer moet doen.

In het begin werd ik tijdens het maken van de modules erg emotioneel. Ik vond de modules maken intenser dan de sessies met mijn psycholoog. De sessies helpen je weer om verder te gaan. Maar bij de modules sta je meer stil bij de vragen. Ik ging dan heel diep. Dat was soms vrij intens.

Wat zijn de belangrijkste inzichten geweest die je tijdens je therapie bij Thubble hebt opgedaan? 

Oké is oké. Het hoeft niet perfect. Bij mij stond perfectionisme altijd heel hoog. Alles moest voor mijn gevoel altijd perfect zijn. Dat was wel echt een knop die om moest. Want daar heb ik me jarenlang natuurlijk aan vastgehouden. 

Oude patronen doorbreken kost veel moeite en tijd. Soms vind ik het nog steeds wel erg moeilijk. Maar ik heb ook moeten accepteren dat het een onderdeel van mij is waar ik op moet letten. Na de behandeling ben je echt niet klaar, maar je kunt wel zelf weer verder.